هفت چیز بدون هفت چیز مسخره و بی معناست:
1- هر کس زبان به طلب مغفرت باز نماید اما قلبا و باطنا نسبت به انجام گناه پشیمان نباشد، این شخص خودش را مسخره کرده است.
2- هر کس از خداوند بخواهد که برای انجام کاری و یا رسیدن به هدف مشروعی او را کمک نماید، در حالی که برای رسیدن به مقصودش تلاش و کوشش ننماید، خودش را مسخره کرده است.
3- هر کس طالب این باشد که کارش را محکم واستوار انجام دهد، اما مراقب گفتار و رفتار خود نباشد، خود را مسخره کرده است.
4- هر کس از خداوند طلب بهشت کند، ولی در برابر سختی ها و مشکلات تحمل نداشته باشد، خودش را مسخره کرده است.
5- هر کس از آتش جهنم به خداوند پناه ببرد، در حالی که شهوات نا مشروع را ترک ننماید، همانا این شخص خودش را مسخره کرده است.
6- هر کس یاد خدا کند در حالی که مشتاق ملاقات خداوند نباشد، خودش را مسخره کرده است.
7- هر کس یاد مرگ کند، اما خودش را مهیا و آماده جهان آخرت ننماید، خودش را مسخره کرده است.